Over microben, kipjes en de Afrikaanse tijd: update 4 t/m 7 september

Maandag 4 september: de eerste werkdag...

Maandag was het niet alleen voor de derde bouwploeg hun eerste werkdag in de Fiske Hall, maar ook Lindelwa en ik hebben er voor het eerst echt gewerkt. We hadden de tafel (die we gedoneerd hadden gekregen van Suzy Lubner) in haar kantoor gezet, er een paar stoelen rond gezet, en het leek net echt! In de voormiddag hebben we samen het programma voor de ouderavond opgesteld. ’s Middags hebben we met de bouwers in de tuin gegeten, en ’s namiddags kwamen Cornelia en Lilian naar Die Sterreweg om voor een tweede maal de resultaten van hun werk te tonen. Het werk van Lilian zag er al veel beter uit dan de eerste keer, dus ze is echt aan het bijleren!

De bouwers hebben op hun eerste dag al flink van katoen gegeven: de muren en de plafonds van de klaslokalen kregen een laagje verf en de deuren werden op maat gezaagd. Tegen vier uur zijn we gestopt, en hebben we hen een rondleiding doorheen Plett gegeven. Grappig, ik hoorde mezelf voor de derde keer hetzelfde verhaal vertalen: “dit is het enige café van Plett, daar is het internetcafé, hier is de pieshop...” en “voila, dat is Plett”. Daarna zijn we heel even op Lookout Beach gestopt, en dan zijn we gaan winkelen in de Pick ’n Pay. Alexander en ik stonden er alle twee van te kijken hoe vlot het winkelen bij deze ploeg ging! Want met een hele bende gaan winkelen, is niet altijd een pretje!

’s Avonds hebben Alexander, Umbulelo en ik naar de derde DVD van Lost gekeken. (Kristien wou ook meekijken, maar na een half uur lag ze al weer te slapen!)

Dinsdag 5 september: ziek

Dinsdag was voor mij een heel onproductieve dag. Ik had afschuwelijk slecht geslapen en ben opgestaan met keelpijn en hoofdpijn. In de voormiddag heb ik wat zitten prutsen aan de powerpoint voor de parent meeting, maar het wilde maar niet lukken. Uiteindelijk ben ik een uurtje op bed gaan liggen en heb ik daarna een bad genomen, waardoor ik mij al iets beter voelde, maar nog lang niet optimaal.

’s Namiddags zijn Alexander en ik Pam Porter gaan betalen, voor het verblijf van de tweede bouwploeg in haar Bed & Breakfast. Daarna hebben we de tour van New Horizons gedaan, om de uitnodigingen voor de parent meeting uit te delen. (Die van Kwanokuthula had ik aan Lindelwa gegeven.) En dan ben ik terug gaan prutsen aan de powerpoint...

In de Fiske Hall is er gelukkig wel meer gebeurd: al het deur- en raamwerk kreeg een laagje vernis, de toiletten en de badkamer werden geschilderd en de eerste tegels werden geplaatst in de badkamer. En ik moet zeggen: het ziet er heel proper uit!

’s Avonds had ik afgesproken om met Leen te chatten, mijn liefste maatje, maar tegen negen uur vielen mijn ogen letterlijk dicht, dus het bleef bij een kort mailtje. Volgende keer beter...

Woensdag 6 september: shoppen!

Het lang slapen had mij duidelijk deugd gedaan, want woensdag voelde ik mij opnieuw kiplekker! Dat moest ook wel, want met die parent meeting in aantocht, had ik nog wel wat werk voor de boeg.

In de voormiddag maakte ik een update over onze werkzaamheden voor de vier belangrijkste politici van Plett. Dat zijn de municipal manager Thomas Nqolo (nen hele toffe pee, die eigenlijk geen municipal manager is, maar nu wel die functie uitoefent omdat de echte municipal manager zo corrupt is als de pest), en de drie councellors. Van de ANC is dat Laurens Luiters, van de DA is dat Elaine Paulse en van de ID is het een zekere Veronica.

Daarna ben ik in de Pick ’n Pay mokken gaan kopen, en in de Crazy Store glazen, zodat we onze ouders op de parent meeting tenminste een drankje konden aanbieden. Voor de rest heb ik nog wat kleine dingetjes gedaan, zoals een betaling voor Quarry Co en een kort bezoekje aan de Power Emrbroidery Shop, waar ze ons logo op een schildje zullen naaien.

’s Namiddags heb ik verder gewerkt aan de update en heb ik de powerpoint voor de parent meeting afgemaakt. Om halfvier had ik afgesproken met Lindelwa, zodat ik haar de voorlopige versie van de powerpoint al eens kon laten zien. Zoals gewoonlijk ben ik nogal lang bij Lindelwa blijven hangen, want als die eenmaal een verhaal begint te vertellen...!

In de Fiske Hall hebben ze woensdag verder getegeld. Na de badkamer werden ook de muren van de keuken nu met tegels beplakt, en op de toiletten werd de laatste hand gelegd aan de schilderwerken.

’s Avonds zijn Alexander en ik een pizza gaan eten in Cranzgots en hebben we een bezoekje gebracht aan onze vrijwilligers in de jeugdherberg.

Donderdag 7 september: de parent meeting!

Nu Lindelwa en Kristien de powerpoint hadden bekeken, kon ik eindelijk aan mijn definitieve versie beginnen. Alexander moest ook nog een stukje ineensteken over de bouw, en ondertussen kon ik de programma’s maken en uitprinten.

In de namiddag ben ik de beamer gaan ophalen aan de municipality en heb ik de laatste inkopen gedaan: koffie, thee, fruitsap en uiteraard... koekjes en suiker! Je zou ervan versteld staan hoeveel suiker de mensen hier in hun koffie en thee doen! Dat houdt niet op bij vijf grote lepels!! Geen wonder dat ze hier allemaal zo’n “ferme poep” hebben!

Tegen de tijd dat ik in de Fiske Hall aankwam, waren Alexander en de jongens nog volop bezig met het installeren van de lichten. (En die zouden we nodig hebben, want om halfzeven is het hier pikkedonker!) Alexander zag zwart van het vuil en het zweet droop van zijn gezicht. Om de lichten in de klasjes te installeren, moest hij tussen het dak en het plafond kruipen, en uiteraard is dat niet de meest propere plek. Daar kwam dan nog eens de hitte van die dag bij, dus je kunt je waarschijnlijk al inbeelden hoe hij eruit zag! Ach ja, zo zouden de ouders tenminste zien dat er hard gewerkt wordt! Ondertussen installeerden Brecht en ik de beamer, en bij toeval ontdekten we zelfs hoe het computerbeeld op de muur geprojecteerd kon worden!

Om halfzes zou de parent meeting beginnen. De ouders van Michelle kwamen mooi op tijd binnengewandeld en zagen nog net hoe de stelling aan de kant werd gerold en de stoelen en banken werden klaargezet. De andere ouders lieten langer op zich wachten... Tegen kwart voor zes was er nog maar één andere moeder, dus ik begon lichtjes ongerust te worden. Om zes uur vreesde ik het ergste. Het “academische kwartiertje” was al lang voorbij, en nog steeds waren er maar drie ouders! Ik zag heel de avond al in het water vallen! Maar gelukkig zou Afrika Afrika niet zijn, als niet iedereen drie kwartier te laat zou zijn. Uiteindelijk konden we van start gaan, om twintig na zes. Lindelwa deed het heel goed: in het begin was ze wat aarzelend, maar eenmaal het ijs gebroken was, kwam ze op dreef. Alexander legde het deel over de bouw uit, Kristien vertelde over de achtergrond van dREAMCATCHER, ik deed een woordje over de school fees en het transport, en Cornelia besprak het dagprogramma. Al de rest deed Lindelwa, en ze deed het prima. De gezichten van de ouders spraken boekdelen: iedereen straalde! Zeker nu we hen eindelijk een openingsdatum konden geven (maandag 2 oktober), kon de pret niet meer op! Dat werd gevierd bij een kop koffie of thee... met suiker!