over ons welkomstfeest, de heerlijke winterzon, wc's zonder deuren, braaien en dolfijnen

vrijdag 16 juni: Youth Day

Vandaag was het "Youth Day" in Zuid-Afrika, een nationale feestdag, dus niemand moest werken. In de sloppenwijk New Horizons was er zelfs een heus feest georganiseerd, voor alle jongeren uit de sloppenwijken rond Plett. Er waren voetbal- en korfbalwestrijden (met telkens een geldprijs van R3000 voor de eerste ploeg, R2000 voor de tweede en R1000 voor de eerste!), er werd massaal gebreakdanced, de burgemeester (een gast van 28 jaar!) gaf een speech, er waren optredens van een pak jongeren die een dans- of zangnummer in elkaar hadden gebokst en er was zelfs eten voor iedereen voorzien! Omdat de gasten van Jeroen (Born in Africa) ook gingen optreden, zijn wij met z'n allen gaan supporteren. Het was echt heerlijk: onze eerste dag in Plett en het was meteen feest! Er was gigantisch veel volk, de sfeer was uitgelaten en het weer zat mee. Bovendien zijn we al ineens aan een aantal mensen voorgesteld, die we in de toekomst nog regelmatig zullen ontmoeten. En we zijn zelfs al in een echte shebeen geweest! (Een shebeen is een zwarte bar in een sloppenwijk.) We gingen er, in afwachting van de optredens, even een pintje drinken... Ja zeg, dat noem ik geen pintje meer: 75 cl! En dat voor de prijs van 1 pintje in België! Nu begrijp ik perfect waar al die FAS-kindjes vandaan komen!

Ik beleefde deze namiddag ook mijn eerste Afrikaanse WC-ervaring. Tijdens de optredens stond mijn blaas op springen (wat wil je, na zo'n pint!), dus er zat niets anders op dan naar de toiletten in de kantine te gaan (het feest was op het sportveld van New Horizons). Heel de boel was ondergestroomd, er was geen wc-papier, maar het ergste van al was toch wel dat er geen deuren waren! Al goed dat het alleen maar vrouwen waren die konden meekijken hoe ik probeerde om die vieze wc-bril niet aan te raken! Jakkes! In Kaapstad vonden we het destijds al vreemd dat je met verschillende vrouwen tegelijkertijd in een hokje werd geduwd, of dat de deuren geen sloten hadden, maar daar waren tenminste deuren! Hier was het gewoon alles open en bloot! Maar ach, het was dat of met mijn blote billen tussen honderden mensen gehurkt zitten...

's Avonds was het afscheidsbraai bij Jeroen en Karen: zij vertrekken maandag uit Plett en gaan nog een achttal dagen rondtrekken voor ze naar België terugkeren. Onze eerste dag was dus echt wel geslaagd: een groot feest, een braai, veel leuke mensen en een heerlijk zonnetje!


zaterdag 17 juni: relax day

Vandaag hebben we op ons gemak van het zonnetje genoten en hebben we de omgeving wat verkend. En we kunnen jullie verzekeren: het is hier echt prachtig! Op sommige momenten waan je je helemaal niet in Zuid-Afrika, maar eerder aan een of andere Franse kuststad. Er staan hier kasten van villa's en de mensen rijden met de chiqueste bakken rond. En dat terwijl er enkele kilometers verder honger geleden wordt! Maar daar hoeven we vandaag nog niet aan te denken: vandaag is het genieten geblazen! We kuieren gezellig van het ene strand naar het andere, kijken naar de surfers en de body boarders (de golven zijn hier zalig: wie weet krijgt Alexander mij zelfs ooit zo ver om eens een poging op een plank te wagen?!), we bewonderen de lagune, wandelen met onze blote voeten door het water en lachen met de slakken, spetteren elkaar nat en rapen schelpen (ik dan toch), ... Een dagje lekker de toerist uithangen: viva de zon, de zee en het strand!

's Avonds hadden we met Karen, Jeroen, Lode en Barbara afgesproken in café Flashbacks. Dat zou het enige café in de buurt zijn dat 's avonds nog open is (op de shebeens in de sloppenwijken na natuurlijk). Wat een verschil met Kaapstad: we kunnen hier gewoon te voet met z'n tweeën rondwandelen, zelfs als het al donker is. Dat was in Kaapstad om problemen vragen... Plett is echt maar een scheet groot: op de chique villa's en een winkelstraat na, is er niet al te veel te beleven, behalve de prachtige natuur in de omgeving dan. Ook de sfeer in de sloppenwijken is er helemaal anders: alles gaat er veel gemoedelijker aan toe en het is er veel minder gevaarlijk. In Langa was er geen denken aan om met z'n tweeën rond te wandelen in de straten, maar hier is dat geen probleem. Al moet je het gevaar natuurlijk ook niet gaan opzoeken... (Dus geen paniek, lieve papa's en mama's, we blijven voorzichtig!)


zondag 18 juni: another relax day(!)

Deze voormiddag hebben we niets bijzonders gedaan: na een uitgebreid ontbijt op ons terras in de voortuin (!) heeft Alexander wat aan de website gewerkt en heb ik zitten bladeren in reisgidsen, om onze eigen uitstapjes voor te bereiden, maar ook om al wat leuke tips aan de bouwploegen te kunnen geven. In de namiddag zijn we met Jeroen en Karen naar Enrico's geweest. Dat is een café/restaurant op Keurboomstrand, met een groot terras dat uitgeeft op het strand, de zee en de overkant van de baai. Het uitzicht is er echt prachtig en ... we hebben verschillende scholen dolfijnen gezien!

Toen de zon achter de bergen verdween, zijn we huiswaarts gekeerd. Eenmaal de zon weg is, koelt het hier heel hard af: het ene moment kun je nog in een topje zitten, en een half uurtje later is het echt fris en heb je een dikke fleece nodig. En omdat het hier winter is, is het ook al heel vroeg donker. Tegen zessen zie je geen hand meer voor je ogen, maar gelukkig beginnen de dagen binnenkort al weer te lengen!


Morgen maandag 19 juni

Onze eerste werkdag: spannend!!


Dikke kus aan jullie allemaal!
Marijke